Bord niet leeg eten en some random stuff
13 oktober 2014 - Lincoln, Verenigd Koninkrijk
Vroeger, ja ik zeg vroeger, was het zo dat mama, papa of tante Karla zei dat ik mijn bord moest leeg eten. Dit deed ik altijd netjes natuurlijk, een welopgevoed meisje. Maar sinds weet ik veel hoelang eet ik nooit mijn bord meer leeg. Waarom zou je denken? Wat een waste of food! Ja, ik zit dan gewoon vol. Mijn hoofd zegt stop en mijn maag zegt stop. Ook al is het maar een lullig hapje of heel veel, ik leg automatisch mijn bestek neer en stop gewoon. Het is alsof ik een soort seintje krijg.
Nu ik hier bij een gastgezin ben wou ik niet onbeleefd zijn en heb ik steeds mijn bord opgegeten en het was twee keer zoveel als wat ik normaal eet. Ik merkte dat daarom mijn maag van streek werd (daardoor voelde ik mij waarschijnlijk niet goed.) Nu doe ik weer precies hetzelfde als thuis, mijn bord niet leeg eten. Nu denk je vast, goh misschien een idee om dan niet zoveel op te scheppen, romee? Ja goed idee. Weet je dat ik dat altijd probeer maar het niet lukt, het oog is altijd groter dan de maag en anders blijft er echt wel wat zitten in de pan van mijn moeder. Dus of het nou op mijn bord ligt of in de pan, maakt denk ik niet uit. Het rare is, is dat ik op scouting altijd onwijs veel honger heb en ik daar vaak mijn bord weer wel leeg eet. SCHRANSEN! Ja dat dus.
Verder ben ik erg blij, lekker blij zijn heerlijk, maar waarom ik blij ben is omdat er over drie weken een zeventienjarig meisje komt te logeren voor twee weken. Ik ben erg benieuwd naar haar. Ze komt overigens uit Noorwegen.
Zaterdag heb ik een sjaal gekocht (wel nodig) waar ik helemaal verliefd op ben en wat nieuwe broeken, ik merk dat al mijn broeken alweer gaar worden en ik wil altijd een voorraad hebben voor als ik weer uit mijn broek scheur, which happens a lot :D
Ook heb ik een hardloop broek gekocht, hij is lekker warm maar als je gaat rennen komt er lucht door heen, raar maar wel fijn. Natuurlijk heb ik ook nieuwe schoenen gekocht, sorry pap, mam. I’m addicted to shoes. Zo kom ik wel richting de 40 paar schoenen. Het enige wat je niet in mijn schoenenstash vind zijn laarzen, wat een afschuwelijke dingen zijn het, mij niet gezien in die dingen. Het staat mij gewoon niet.
De winter komt eraan dat is wel duidelijk te merken, ik heb nu standaard een paraplu in mijn tas, because you might never know..
groetjes daar in het verre engeland, is je de drop al?
Het eten is hetzelfde als in Nederland, aardappelen, groente en vlees. Vrijdags eten we standaar fish n' chips, is wel lekker. De hagelslag staat zeker nog op de ontbijttafel, 2 pakken meegenomen.
@karla
Het heeft opzich niet veel indruk gemaakt het is een manier van opvoeden, is ook helemaal niet erg haha.
Wat goed om te horen dat het goed gaat met Romy! En spannend voor Daley zeker? Hoe oud is Vajèn eigenlijk?
Succes nog met je opleiding, je hebt het er maar druk mee.
En mama is inderdaad aan het af tellen, arme mama