First week en Robben?

Eerste week zit erop en ik ben zeker enthousiast hier. Als ik binnen kom in de school voel ik me gelijk happy, heerlijke sfeer.  Ik moet mij melden in een boek, ja een boek, en hoe laat ik weer weg ga, vanwege de veiligheid. Ook moet ik een sticker dragen met ‘Visitor’ zo weten ze dat ik bevoegd ben om de school binnen te komen.

Het steeds Engels moeten praten is echt zwaar vermoeiend, ik moet steeds nadenken over mijn zinnen en woorden voordat ik wat kan zeggen. Het feit dat ook niemand hier Nederlands kan frustreert mij ook enorm, maar goed dat is wel logisch. Verder, volgens de kinderen, blijk ik een Frans-Amerikaans accent te hebben en kom ik uit Rusland. Ah wat hou ik toch van kinderen.

Alleen overal ligt tapijt op de vloer echt overal, op stage en bij mijn gastgezin. Het viel me direct al op en dacht dat het wel mee zou vallen. Maar nee het is best heel vervelend. Aangezien ik hier ontzettende last heb van huismijt allergie, is het echt heel kut. Mijn ogen branden/jeuken de hele dag door, hoesten, niezen, hoofdpijn bla bla bla. Normaal heb ik er niet zo erg veel last van maar hier ineens wel.. 

Maar zoals ik al eerder zei ben ik echt wel tevreden hier, de kinderen zijn ontzettend lief, zo vroeg een meisje of ik een moeder had en waar ze was, toen ik vertelde dat zij thuis was en ik haar 10 weken moet missen, gaf zij mij spontaan een knuffel en zei: ‘Bless you.’  Ze noemen mij ook allemaal ‘Miss’ dat klinkt zo leuk!  Ze willen ook graag veel weten over Nederland en of wij echt zoveel kaas eten, uh nee bah. En de jongens vroegen zich allemaal af of ik Arjen Robben persoonlijk kende. Grappenmakers.
Ze houden heel erg van voetbal en we praten daar dus heel veel over, best leuk eigenlijk hoe enthousiast ze over hun hobby kunnen praten.
Zeker dat ik een potje met ze ga voetballen. 

Dit was even een kleine update! 

Het is trouwens koud, echt koud.